نقش واسطه ای خود نظم جویی رفتاری در رابطه بین سبک های هویت و ابراز وجود

در این پژوهش در چهارچوب مدلی علّی، نقش پیش آیندی سبک­های هویت در ابراز وجود با واسطه­ای خود نظم جویی رفتاری بررسی شد. بدین منظور 265 نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهر ابرکوه (121 دختر ، 144 پسر) به شیوه خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سیاهه تجدید نظرشده سبک های هویت برزونسکی (وایت و دیگران، 1998)، پرسشنامه خود نظم جویی رفتاری (براون، میلر، و لواندوسکی، 1999) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، 1975) استفاده شد. مدل پیشنهادی پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شد و برای سنجش معناداری اثرات غیرمستقیم متغیرهای رابطه ای، روش نمونه برداری های مکرر خودراه انداز به کار رفت. نتایج حاکی از تأیید نقش واسطه ای خود نظم جویی رفتاری بود. یافته ها نشان دادند که سبک اطلاعاتی به صورت مستقیم و غیر مستقیم و تعهد هویت به صورت غیر مستقیم با نقش واسطه ای خود نظم جویی رفتاری پیش بینی­کننده مثبت و معنادار ابراز وجود و سبک سردرگم-‎اجتنابی با نقش واسطه ای خود نظم جویی رفتاری پیش بینی­کننده منفی و غیر مستقیم ابراز وجود است. خود نظم جویی رفتاری نیز به صورت مثبت و معنا­دار ابراز وجود را پیش­بینی کرد. یافته­ها بر مبنای کاربردها در آموزش والدین و افزایش امکان ابراز وجود در دانش­آموزان بحث شد.